Ennio Morricone (1928) kreeg muziek met de paplepel ingegoten. Zijn vader Mario was trompettist in orkesten die lichte muziek speelden. Morricone trad in de voetsporen van zijn vader en kreeg al op z’n tiende trompetles aan het conservatorium. Het ging als een trein: toen hij twaalf was, werd hij daar officieel student, en in 1946 kreeg de toen achttienjarige Morricone zijn trompetdiploma. Daarna was hij veel te horen in allerlei jazzbands.
Tot aan zijn overlijden was Morricone nog altijd bezig met componeren. Ook hier begon hij vroeg mee: toen hij zes was, zette hij zijn eerste noten op papier. Zeven jaar daarna vroeg hij om toegelaten te worden tot de compositieklas van de Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome. Dat mocht – en zo was Morricone op z’n 26ste in het bezit van een trompet- én compositiediploma. Maar hij ging niet meteen in de filmindustrie aan de slag: eerst componeerde hij popliedjes (waar zijn vrouw Maria de teksten voor schreef) en achtergrondmuziek voor tv-programma’s.
Dit is iets wat niet veel mensen weten – tot Morricone’s teleurstelling – maar naast zijn 450 filmscores heeft Morricone ook ruim 100 klassieke muziekstukken gecomponeerd. De Italiaanse componist behoorde zelfs tot een van de eerste groepen experimentele componisten, Il Gruppo. Zijn klassieke muziekstukken klinken dan ook heel anders dan zijn filmmuziek, veel moderner en experimenteler, terwijl zijn soundtracks melodieën hebben die je in één keer kunt meezingen.
Ze zaten bij elkaar in de klas op de lagere school: Ennio Morricone en Sergio Leone. De later beroemde componist en regisseur zouden in totaal voor zes Westerns samenwerken, zoals Once Upon a Time in the West en The Good, the Bad and the Ugly. Maar het was meer dan een een samenwerking: Leone gaf Morricones soundtrack een unieke positie in zijn films. Meestal schrijven componisten muziek bij de filmbeelden, maar Morricone had zijn muziek al klaar voordat de opnames überhaupt begonnen waren. Leone draaide de soundtrack vervolgens tijdens het opnemen om de acteurs erop te laten spelen. Zo heeft Morricones muziek de films bepaald – en onsterfelijk gemaakt.
Ennio Morricone stond bekend als een voor journalisten vrij onbenaderbare man. En als het je dan lukte om hem te mogen interviewen, was het nog steeds moeilijk om hem te doorgronden. Voorwaarden waren dat je Morricone met ‘Maestro’ aansprak en noem de zes Westerns die hij met regisseur Sergio Leone maakte vooral niet ‘Spaghettiwesterns’, want dat vond hij denigrerend. In feite liet Morricone niet veel los over zijn leven: zijn werk is zijn biografie, zo zei hij.
Ennio Morricone is op maandag 6 juli op 91 jarige leeftijd overleden.
Bron: NPO Radio 4
2 Comments