Alexandre Desplat schrijft wederom muziek voor een Wes Anderson film, en net als de film is het weer heerlijk vreemd maar mooi.
De film
Een groep journalisten houdt zich op een buitenpost in een Franse stad op in de twintigste eeuw. De reporters zijn er werkzaam voor het Amerikaanse dagblad ‘The French Dispatch’. Wanneer de hoofdredacteur komt te overlijden, besluiten ze hem te gedenken door de publicatie van drie reeds verschenen verhalen. Het eerste betreft een kunstenaar die levenslang krijgt voor het plegen van twee moorden, het tweede verhaalt over studentenrellen en het laatste gaat over een ontvoering die, met behulp van een chef-kok, tot een goed einde is gekomen. Deze reeks verhalen wordt in beeld gebracht.
De muziek
The French Dispatch is voor Desplat niet zijn eerste samenwerking met Wes Anderson, na o.a. Isle Of Dogs en The Grand Budapest Hotel, waar hij een Oscar voor won. Wes Anderson films onderscheiden zich als visuele poëzie, het zijn stuk voor stuk plaatjes voor het oog, en bijzondere verhalen waar altijd een konijn uit de hoge hoed komt aan het eind. Zo ook de muziek, want Desplat duikt weer vol in de vreemde instrumenten en melodieën die hij eerder gebruikte bij scores voor Anderson. The French Dispatch bewijst maar weer dat de twee een match made in heaven zijn.
